آهن یکی از مواد معدنی مهم و حیاتی برای بدن است که کمبود آن می‌تواند آسیب‌های جدی به بدن وارد کند بنابراین باید مقدار کافی از این ماده از طریق رژیم غذایی روزانه دریافت شود.

مهم‌ترین عارضه کمبود آهن، کم‌خونی ناشی از فقر آهن است که این مشکل زمانی رخ می‌دهد که بدن  آهن ذخیرۀ موجود در خون، کبد، طحال و مغز استخوان را شروع به مصرف کند با ادامۀ کمبود آهن در رژیم غذایی، گلبول‌های قرمز خون کوچک‌تر شده و میزان هموگلوبین آن‌ها نیز کاهش می‌یابد.

به دنبال کم خونی فقر آهن، اکسیژنی که از ریه‌ها به بافت‌ها منتقل می‌شود نیز کاهش می‌یابد؛ این کمبود اکسیژن باعث کاهش انرژی و احساس خستگی مداوم، اشکال در تنظیم دمای بدن، عدم توانایی در انجام کارهای روزانه و فعالیت ورزشی و کاهش حافظه و تمرکز نیز می‌شود.

چه گروه‌هایی در معرض خطر کمبود آهن هستند؟

زنان حامله، نوزادان ( تغذیه شده با شیرخشک) و کودکان خردسال، زنان با میزان خون‌ریزی زیاد ماهیانه، افرادی که زیاد اهداء خون می‌کنند (حدوداً هر هشت هفته یک‌بار)، افرادی که بیماری‌های مزمن دستگاه گوارش دارند، افرادی که سابقۀ سرطان یا جراحی در دستگاه گوارش را دارند و بالاخره افرادی که از انواع رژیم‌های گیاه‌خواری پیروی می‌کنند نسبت به سایرین بیشتر در خطر کمبود آهن و کم‌خونی ناشی از آن قرار دارند.

الهام رضائیان زاده – کارشناس واحد پیشگیری از بیماری های غیر واگیر مرکز بهداشت شهدای انقلاب