تمام افراد در زندگی خود مشکلات مختلفی را تجربه کرده اند، مشکلاتی همچون بیماری، مراقبت از عزیزان، مشکلات مالی و کاری، که خودشان به تنهایی باید با آن ها دست و پنجه نرم کنند.

در واقع این قدرت از درون خود ما سرچشمه می گیرد که چگونه با وجود این مسائل، زندگی را با انرژی و بدون نا امیدی سپری کنیم؛ به عبارت دیگر با یادگیری تغییر سبک های تفکر و روش برخورد با موقعیت های دشوار و تقویت بعضی مهارت ها می توان، از خود فردی مقاوم  در برابر شرایط دشوار زندگی تربیت کرد.

تحقیقات نشان می دهد، ارتباط موثری بین تاب آوری و طول عمر وجود دارد؛ به این معنا که افراد تاب آور، کمتر دچار بیماری شده و طول عمر بیشتری دارند؛ تاب آوری یعنی این که افراد در برخورد با فشارهای روانی بتوانند آن شرایط را به خوبی کنترل و مدیریت کنند و کمترین آسیب و تنش را تجربه کنند.

شناخت این مسئله که استرس یک بخش طبیعی از زندگی روزمره است، می تواند به کسب توانایی جایگزین کردن تفکرات مثبت بجای تفکرات منفی کمک کند؛ بنابراین کسب مهارت در جهت مدیریت هیجان ها و در نتیجه کنترل علائم جسمانی از مشخصه های اصلی تاب آوری است.   

تاب آوری پدیده ای ذاتی نیست و در هر سن و در هر سطحی رخ می دهد و مهارتی است و از طریق آموزش، تمرین، یادگیری و تجربه حاصل می شود.

مهارت و ویژگی های افراد تاب آور

احساس ارزشمندی: این افراد خود را به عنوان فردی ارزشمند قبول دارند و نقاط مثبت خود را شناخته و آن را بیشتر تقویت می کنند؛ همچنین نقاط ضعف خود را شناسایی کرده و این ضعف ها را پنهان نمی کنند بلکه آن ها را پذیرفته و سعی می کنند با واقع بینی آن ها را برطرف کنند.            


مهارت های اجتماعی: افراد تاب آور مهارت های ارتباطی با دیگران را خیلی خوب آموخته اند. آن ها می توانند در شرایط سخت هم شوخ طبعی خودشان را حفظ کنند، با دیگران صمیمی شوند و در مواقع بحرانی از حمایت اجتماعی دیگران بهره ببرند.

           
خوش بینی: اعتقاد راسخ به این که آینده می تواند بهتر باشد، از ویژگی های افراد تاب آور است؛ این افراد باور دارند که می توانند زندگی و آینده خود را کنترل کنند، و موانع احتمالی نمی تواند آن ها را متوقف سازد.

           
درک واقعیت: افراد تاب آور می دانند که زندگی پر از فراز و نشیب است و می پذیرند که موانع، بخشی از زندگی هر انسان است؛ آن ها می دانند که بشر، نمی تواند از بسیاری از مشکلات اجتناب کند، ولی می تواند در برابر آن ها انعطاف داشته باشد. افراد تاب آور دارای منبع کنترل درونی هستند؛ آن ها، خود را مسئول شرایط خویش می دانند و برای هر مسئله، منابع بیرونی را سرزنش نمی کنند.

 پذیرش مسوولیت: افراد تاب آور، سهم خود را در زندگی همراه با مسئولیت پذیرفته اند و بر این باورند که هر عملی که انجام می دهند بر زندگیشان بازتاب می یابد؛ البته واضح است که برخی عوامل نظیر بلایای طبیعی از کنترل ما خارج هستند، اما این افراد  ضمن تشخیص علت مسائل، قادرند با پیدا کردن راه حل مؤثر بر موقعیت و آینده خود تأثیر مثبت بگذارند.   

ندا خورشیدیان – مسوول واحد سلامت روان مرکز بهداشت شهدای انقلاب