اگر احساس غمگینی مداوم و عدم علاقه به انجام اموری که کودک بیش از این به راحتی به آن می پرداخته، بیش از دو هفته به طول انجامد بطوری که در عملکرد روزانه کودک اختلال ایجاد کند، کودک شما دچار افسردگی شده است.

روند رو به رشد و تکامل کودکان، سرشار از چالش ها و فرصت هاست، مانند درس و امتحانات، مسائل مرتبط به گروه همسالان و دوستان، تغییرات دوران بلوغ؛ بر همین اساس بعضی از کودکان می توانند با این تغییرات به خوبی کنار بیایند و بعضی دیگر نمی توانند خود را با این تغیرات طبیعی سازگار کنند، و این موضوع می تواند زمینه ساز ایجاد استرس و حتی بروز افسردگی در آنها شود.

از علائم بروز افسردگی در کودکان می توان، به کاهش سطح انرژی، کاهش یا افزایش اشتها، کاهش یا افزایش میزان خواب، احساس اضطراب و بی قراری، تحریک پذیری و زود از کوره در رفتن، کاهش توان تمرکز و قدرت تصمیم گیری، اشاره کرد.

علاوه بر این، برخی علائم و نشانه های دیگر ممکن است در کودکان مبتلا به افسردگی دیده شود؛ گوشه گیری، جدایی از دوستان و همسالان، گریه های شدید،  فقدان تمرکز در درس و مدرسه، و حتی نداشتن انگیزه بازی با همسالان خود، و در گاهی موارد انجام کارهای خطرناک می تواند از نشانه های افسردگی باشد.

افسردگی قابل پیشگیری و درمان است

برای کودک خود وقت بگذارید و به حرف هایش گوش فرا دهید. کودک را تشویق کنید به اندازه کافی بخوابد، ورزش کند، غذا بخورد و به فعالیت های مورد علاقه بپردازد، زمانی را به وقت گذرانی و گفت و شنود با او اختصاص دهید، با او درباره مسائلی که در خانه، مدرسه یا جاهای دیگر برایش اتفاق افتاده حرف بزنید، و سعی کنید از این طریق به این موضوع پی ببرید که چه چیزی بیشتر باعث آزردگی او می شود.

همچنین توصیه می شود، هنگام تغییرات طبیعی بوجود آمده در زندگی کودک مانند بلوغ و یا سایر تغییرات مانند تغییر خانه یا مدرسه، به او توجه و توضیحات کافی بدهید؛ گاهی اوقات مداخلات مدرسه محور برای کودک افسرده، مانند کم کردن فشار برنامه های درسی، کمک کردن در تکالیف درسی و تشویق کودک به مثبت اندیشی راجع  به ارتباط با همسالان، می تواند به کاهش افسردگی کمک کند.

به یاد داشته باشید ، اگر فکر می کنید فرزند شما افسرده شده است، با او درباره مشکلات و نگرانی هایش حرف بزنید و در صورت لزوم با روانشناس یا پزشک کودک مشورت کنید.

 " ندا خورشیدیان" مسوول واحد سلامت روان مرکز بهداشت شهدای انقلاب