به گزارش روابط عمومی مرکز بهداشت شهرستان شیراز - شهدای انقلاب، مسوول واحد سلامت روان این مرکز، اهمال گری را به تعویق انداختن کارهایی که مصمم به انجام آنها در زمان مشخصی  هستیم یا حذف هدف‌ها به دلیل نداشتن تلاش کافی، تعریف کرد و گفت: حدود یک پنجم بزرگسالان و نیمی از دانش‌آموزان دچار مشکل تنبلی در انجام کارها هستند.

« ندا خورشیدیان» افزود: به تعویق انداختن کارها برای منافع لحظه‌ای، منجر به نتایجی چون کاهش کیفیت عملکرد و بروز احساساتی چون استرس، اضطراب و گناه می شود.

او ادامه داد: اهمال کاری و تنبلی، از افسردگی خفیف و بی انرژی بودن متفاوت است، زیرا  فرد اهمال کار توان انجام کار را دارد، ولی انجام نمی‌دهد درحالی که فرد افسرده و بی‌انرژی توان انجام کار را ندارد.

« خورشیدیان» یکی از دلایل کوتاهی کردن در کارها را از صفات شخصیتی افراد برشمرد و اضافه کرد: وقتی وابستگی فرد به دریافت  پاداش بالا باشد، فرد کارها را صرفاً به این دلیل انجام می‌دهد که زودتر به نتیجه‌ای عینی برسد؛ یا شخصیتی دارد که از ضرر و زیان اجتناب می‌کند، لذا این افراد همیشه در حاشیه امن به سر می‌برند و اهل ریسک و تجربه‌های جدید نیستند.

او کمال‌گرایی را فرار از واقعیت برای مواجه نشدن با احساسات منفی توصیف کرد و گفت: فرد کمالگرا به‌ جهت در نظرگرفتن استانداردهای بالا برای انجام هر کاری، باید برای شروع انرژی زیادی صرف کند تا به استاندارد مطلوب خود دست یابد و از آنجایی که در حال حاضر چنین انرژی در خود سراغ ندارد، انجام کار را تا زمان نامعلومی به تعویق می‌اندازد.

مسوول واحد سلامت روان مرکز بهداشت شهدای انقلاب، تعیین اهداف کوتاه‌ مدت و قابل وصول را، موجب افزایش انگیزه و حرکت، و پاداش رسیدن به اهداف را عاملی برای ایجاد انگیزه در مراحل بعدی عنوان کرد.

او برنامه‌ریزی دقیق و واقع‌بینانه را از دیگر رهکارهای مبارزه با اهمالکاری بیان کرد و افزود: اینگونه افراد بر اساس تجربیات قبلی خود، وقت و تلاش مورد نیاز برای انجام کارها را کمتر از میزان واقعی در نظر می گیرند؛ بنابراین بایستی این بار وقت و انرژی کافی برای انجام کار را در نظر بگیرند.

این کارشناس سلامت روان، تاخیر در لذت را از مهمترین راه مبارزه با تنبلی و اهمالکاری برشمرد، که ذهن با تحمل سختی و دشواری برای نیل به اهداف آموزش می بیند؛ مثل فردی که برای کنکور آماده می شود و از لذات روزانه چشم پوشی می کند.

« خورشیدیان» با اشاره به مطالعات صورت گرفته، گفت: با شروع هر فعالیت ذهن تا زمان اتمام آن درگیر می‌ماند. نیمه رها کردن کار، ذهن را دچار تنش درونی و اشتغال ذهنی می کند؛ مثلا شما شخصی را در خیابان می‌بینید ولی به‌یاد نمی‌آورید از چه طریق او را می‌شناسید. ذهن درگیر این مساله می‌ماند تا زمانی‌که ناگهان او را به‌یاد آورد. این لحظه گویی انرژی شما آزاد می‌شود و شعف شما را فرا می‌گیرد، بنابراین شروع کار، سخت‌ترین قسمت آن است؛ کار را شروع کنید، ذهن شما پس از آن تمایل دارد کار تمام شده را ببیند.

او توصیه کرد، هرگاه تصمیم گرفتید فعالیتی را انجام دهید  نظیر ورزش کردن و یا خواندن یک کتاب، در همان لحظه اقدام کنید چون در همان لحظه انرژی و انگیزه بالا در انجام فعالیت را پیدکرده اید و تاخیر در آن باعث فراموشی شده یا تنبلی مانع از انجام کار می شود.

گفتنی است، این دوره آموزشی به همت واحد سلامت روان مرکز بهداشت شهدای انقلاب، برای 25 نفر از کارکنان خدماتی این مرکز برگزار شد.